Przywództwo - leadership
prawo do wydawania rozkazów w organizacji realizowane za zgodą i przy współpracy osób, które wykonują zadania na rzecz przywódcy.
Wyróżnia się cztery style przywództwa (wg L. E. Wiberga):
1. ,,Fundamentalistyczny”, w którym decyzje wynikają z przyjętych koncepcji, teorii lub zasad i stanowią następstwo zaadaptowania pewnej formuły, recepty na trafne decyzje. Przywódcy, stosujący ten styl są strategami, lubią pionierskie rozwiązania i eksperymenty, tolerują brak pewności.
2. ,,Rządzący”, w którym podstawą podejmowania decyzji są systemy, procedury, przepisy, a strukturalne ramy podejmowania decyzji są tak opracowane, że rezultat daje się łatwo przewidzieć. Przywódcy stosujący ten styl są z natury biurokratami, nie tolerują niepewności i cenią sobie efektywność oraz oszczędność w dochodzeniu do wyników.
3. ,,Rozwijający”, w którym podejmowanie decyzji opiera się na precedensie, tradycji, doświadczeniu. Przywódcy stosujący ten styl są motywowani przez własne odczucia i dążenia, a decyzje podejmują na podstawie wewnętrznego przekonania, iż oni wiedzą najlepiej co uczynić podstawą swojego postępowania. Zazwyczaj są oni nastawieni na współpracę i poparcie, potrafią tworzyć więź zespołową i zachowują lojalność wobec zwierzchników i podwładnych.
4. ,,Inspirujący”, w którym decyzje są wynikiem impulsu, inspiracji, olśnienia, a więc wynikają z wewnętrznego przekonania menedżera, z indywidualnej jego orientacji. Styl ten stosują przywódcy charyzmatyczni, którzy dają przykład podwładnym, zachęcając ich w ten sposób do wysiłku.
Każdy menedżer łączy w sobie cechy kilku stylów. Świadomie powinien wybierać styl najbardziej naturalny, najlepiej odpowiadający jego osobowości, dojrzałości podwładnych i sytuacji działania, dążąc do pomnażania korzyści organizacji, a nie tylko do osiągania własnej satysfakcji.
[J. Penc]
Zobacz również:
menedżer
,
menedżeryzm
,
osobowości menedżerów
|