Pokusa egoizmu - temptation of egoism
chęć wykorzystania uzależnień służbowych dla własnego sukcesu. Uzależnienia te mogą być wykorzystane i rozwijane z chęci współpracy, pomocy, uzgadniania celów, interesów,środków i dróg ich osiągania, a więc zarówno motywowane troską o siebie jak i o innych (np. o rozwój firmy) lub też wyłącznie z chęci osiągania własnych korzyści (zysków), uznania własnej ważności i swoich wysiłków, a więc z pobudek egoistycznych.
Pokusa egoizmu jest sprzeczna z systemem wartości ogólnoludzkich, ale jest silnym motorem działania zwłaszcza dla tych, którzy mają małe poczucie moralnej wartości czynu i kierują się głównie własnym interesem. Każdy stosunek zależności w każdej strukturze organizacyjnej jest narażony na pokusę egoizmu i chęć dominacji.
Wielu menedżerów z pewnością kieruje się głównie egoistycznymi celami, nie odsłaniając jednak swego egoizmu, mało dba o podwładnych, pozostawiając ich dążenia wyższe (potrzeby wzrostu) ich osobistej inicjatywie. Menedżerowie poddający się pokusie egoizmu kierują się potrzebą władzy osobistej a nie potrzebą władzy uspołecznionej. Celem władzy uspołecznionej jest dobro instytucji, natomiast podstawą władzy osobistej jest chęć dominacji.
[J. Penc]
Zobacz również:
egocentryzm
,
żądza władzy
|