Dobrobyt - welfare, prosperity

wysoki poziom zaspokajania potrzeb bytowych i kulturalnych ludności. W ekonomii miarą stopnia dobrobytu są rozmiary dochodu narodowego przypadające na jednego mieszkańca. Dzisiaj nie jest to już miara precyzyjna i adekwatna. Nie neguje się naturalnie znaczenia wielkości dochodu narodowego (per capita), ale również wysoko ocenia się takie czynniki jak: zasoby naturalne, ochronę środowiska, edukację, opiekę medyczną i społeczną i inne, do tej pory mniej doceniane czynniki mające wpływ na rozwój danego kraju w przyszłości. Obecnie dobrobyt narodowy należy oceniać według co najmniej trzech kryteriów, którymi są:  zasoby wyprodukowanych dóbr, takich jak: maszyny, fabryki, urządzenia, sieć komunikacyjna, infrastruktura techniczna itp.;  rodzaj wydobywanych surowców, jakość środowiska oraz zasoby naturalne (lasy, wody, ukształtowanie powierzchni itp.);  poziom życia, odżywiania się społeczeństwa, poziom wykształcenia, poziom opieki medycznej, długość życia itp. [J. Penc]