Syndrom wypalenia zawodowego - professional burnout syndrome

stan fizycznego, emocjonalnego i psychicznego wyczerpania, wywołany działaniem długotrwałego stresu, który wynika z silnego powiązania z ludźmi przez długi czas. Objawami tego stanu są: uczucie apatii, zniechęcenie do pracy, przedmiotowe traktowanie ludzi, brak poczucia osiągnięć zawodowych i osobistych, poczucie własnej bezużyteczności, braku kompetencji i perspektyw życiowych oraz wyczerpanie emocjonalne.
Na syndrom ten narażeni są zwłaszcza przedsiębiorcy, menedżerowie, lekarze, pielęgniarki, nauczyciele, prawnicy, policjanci, a także służba więzienna.
Syndrom wypalenia zawodowego jest zjawiskiem realnym, z którym menedżer musi się liczyć. Dotyka on zwłaszcza tych, którzy zbyt silnie identyfikują się ze swoją pracą zawodową i nie pozostawiają miejsca na inną aktywność i zainteresowania. Kierowanie innymi narzuca często konieczność tłumienia wielu emocji, głównie negatywnych, uniemożliwia spontaniczne wyrażanie uczuć i zmusza do przekształcania sposobu ich ujawniania. Zmuszanie się do wyrażania emocji przeciwstawnych do tych, które odczuwamy oczywiście negatywnie wpływa na stan zdrowia i równowagę psychiczną.
[J. Penc]