Marketing polityczny - politycal marketing

zastosowanie metod oraz technik marketingu do działalności politycznej i do polityków, a zwłaszcza dotyczących badania ich popularności, wielkości elektoratu, tworzenia akceptowanego ich wizerunku oraz promocji polityków i głoszonych przez nich programów dla celów wyborczych itp. Rynek polityki i polityków cechuje:  przewaga podaży na popytem wymagająca ciągłego pozyskiwania zwolenników i elektoratu,  konkurencja osób, programów, obietnic i argumentów,  różnorodność „produktów” polityki,  względna stałość wizerunków polityków i ich kompetencji,  względna lojalność elektoratu i poszczególnych zwolenników. Orientacje marketingowe mają pełne zastosowanie w marketingu politycznym, a mianowicie: konieczność nastawienia na korzyści swych zwolenników, uzyskiwanie przewagi nad konkurentami oraz świadomość ponoszenia politycznej i społecznej odpowiedzialności. Podobnie konieczne są badania rynku polityki i jego uczestników, a przede wszystkim: badania opinii i poglądów, badanie atrakcyjności haseł, sloganów, argumentów i programów, testowanie symboli, nazw, itp., analizowanie oporów i wątpliwości jak też dokonywanie sondaży i prognozowanie wyników. „Produkt” polityki i polityków jest tym lepszy, im bardziej „powiększony” przez obietnice, zapewnianie bezpośrednich i pośrednich korzyści, wzajemne wspieranie się itp. Strategia w marketingu politycznym wymaga pozyskiwania zwolenników, utrzymywania i wzmacniania ich lojalności, pozyskiwania niezdecydowanych oraz osłabiania elektoratu przeciwników politycznych. W szerokim zakresie konieczna jest również promocja wykorzystująca kontakty bezpośrednie oraz media nieosobowe. Etyka promocji politycznej to przede wszystkim: 1. nie straszyć, 2. nie grozić, 3. nie mówić nieprawdy, 4. nie dyskredytować przeciwników i nie niszczyć ich wizerunku. Wymagania te, są dużo trudniejsze do przestrzegania i kontrolowania w marketingu politycznym niż w innych rodzajach marketingu.
[T. Sztuci]