Biurokratyczna organizacja - bureaucratic organization
organizacja wysoce sformalizowana, dająca pierwszeństwo realizacji przez pracowników zautonomizowanych celów, która nie potrafi koordynować swojego zachowania, ucząc się na błędach. W znaczeniu klasycznym biurokracja jest formą władzy racjonalnej (działalności zorganizowanej), którą (według M. Webera) charakteryzują:
wysoki stopień specjalizacji i ścisły podział pracy;
przydzielanie zadań na podstawie formalnie ustalonego zakresu obowiązków;
hierarchiczna struktura władzy ze ściśle obowiązującą zasadą tożsamości zakresu władzy i odpowiedzialności;
podporządkowanie całkowitych działań organizacji ustalonym zasadom normatywnym;
administrowanie oparte na dokumentacji pisemnej;
bezosobowe stosunki między członkami, organizacjami a klientem.
Systemy biurokratyczne, które działały sprawnie w przeszłości są już przestarzałe. Normatywne zasady będące podstawą ich funkcjonowania są statyczne, a tym samym sprzeczne z nowoczesną filozofią biznesu, którego podstawą są ciągłe zmiany i totalna orientacja na klienta.
Współcześnie biurokracja kojarzy się z niesprawną pracą urzędów, ociężałością działania administracji, bezdusznością w załatwianiu spraw zrutynizowanych urzędników itp.
Zobacz również:
dewaluacja hierarchii
,
entropia
,
formalizacja
|