Planowanie agregacyjne - aggregational planning
ideą tego planowania wyrobów lub usług jest ,,agregacja” wielu wyrobów najczęściej całej grupy asortymentowej do jednego wyrobu umownego nazywanego często ,,wyrobem reprezentantem” (I. Durlik). Takie podejście pozwala w stosunkowo szybki i łatwy sposób określić planowany poziom zatrudnienia, potrzebne podstawowe wyposażenie produkcyjne, powierzchnię roboczą, zapotrzebowanie na materiały i półprodukty. Podstawą tego planowania jest przewidywany lub oczekiwany popyt na wyroby i (lub) usługi. Sporządzający plan jest zobowiązany uwzględniać sezonowe wahania popytu.
Według I. Durlika procedura tego planowania obejmuje następujące etapy:
1. Określenie popytu – zapotrzebowania odbiorców w poszczególnych przedziałach czasowych.
2. Określenie zdolności produkcyjnych systemu wytwórczego z uwzględnieniem przepustowości urządzeń produkcyjnych, powierzchni, posiadanej załogi w granicach normalnej pracy, a także z uwzględnieniem działań nadzwyczajnych, jak: godziny nadliczbowe, umowy zlecenia, podzlecenia na zewnątrz w odniesieniu do każdego przedziału czasowego.
3. Przyjęcie określonej polityki bilansowania potrzeb rynku z możliwościami wytwórczymi w jednostkach i wielkościach zagregowanych.
4. Określenie kosztów jednostkowych zapasów materiałów i półproduktów, rezygnacji lub ograniczenia przyjmowania zamówień, godzin pracy w warunkach normalnych oraz przy uwzględnieniu godzin nadliczbowych, umów zleceń, okresowych przyjęć pracowników itp.
5. Opracowanie zagregowanych wariantowych planów bilansowania potrzeb i możliwości wraz z określeniem kosztów ogólnych związanych z proponowanym wariantem rozwiązania.
6. Wybór wariantu najbardziej odpowiedniego lub opracowanie kolejnego wariantu spełniającego najlepiej wymagania planisty.
|