Techniki twórczego myślenia - creative thinking techniques
techniki mające na celu stymulację podstawowych czynności intelektualnych, jakimi są:
zapamiętywanie, polegające na zdobywaniu i gromadzeniu informacji oraz na wykorzystaniu tych informacji;
rozumienie i zdolność opisywania obiektów za pomocą różnych języków opisu (np. język matematyki, biologii, malarstwa itp.)
tworzenie nowych obiektów według kryterium podejmowanych działań, tj. finalizowanie istniejących pomysłów, nadawanie celów obiektom istniejącym, krytyczne ocenianie przeznaczenia analizowanych obiektów, poszukiwanie nowych sposobów zorganizowania elementów, nowych obszarów zastosowania znanych już rozwiązań itp.;
Technik tych jest wiele. Dzielą się one na racjonalne (podejście analityczne) i irracjonalne (podejście fantastyczne oparte na dochodzeniu do rozwiązań metodą analogii).
W literaturze wymienia się na przykład takie techniki, jak: technika krytycznych konstatacji, wykaz negatywnych cech badanego obiektu, technika identyfikacji (z badanym przedmiotem), technika zróżnicowanych sformułowań, technika analizy konceptualnej, technika ,,tytułów książkowych”, badanie morfologiczne, badania operacji (czynności), badanie przez analogię, technika wymuszonych skojarzeń, technika skojarzeń pośrednich, fantazjowanie itp.
Stosowanie tych różnych technik ułatwia rozwiązującemu problem lepiej i pełniej wykorzystać swój potencjał umysłowy. Dzięki nim może on osiągnąć takie stany emocjonalne i umysłowe, na jakie nie pozwalają mu jego nawyki, nieśmiałość i rutyna.
[J. Penc]
Zobacz również:
synektyka
|