Zniekształcenie podatkowe - tax distortion
wpływ na zachowanie podmiotów gospodarczych powodowany rozczepieniem (dysproporcjami) między ceną jaką napotyka kupujący a ceną pobieraną przez dostawcę, która wynika z obciążenia podatkami (zróżnicowanymi) dóbr i usług. Nakładany na dobro (usługę) podatek (w proporcji do wartości lub na jednostkę, bądź też kwotowo) powoduje, że albo cena jest obniżana i zmniejsza się wytwarzana ilość, albo cena kupna zostaje podniesiona i zmniejsza się wielkość zapotrzebowania, lub też, co jest bardziej prawdopodobne, oba przypadki występują równocześnie.
W każdym z nich mniej się wytwarza i mniej konsumuje, a to oznacza, że zarówno producenci jak i konsumenci są ubożsi; ponoszą oni tzw. stratę dobrobytu na rzecz zwiększenia przychodu podatkowego rządu. Producent otrzymuje jedynie część ceny rynkowej, a konsument traci cześć konsumpcji z powodu płacenia wyższej ceny (relatywnie mniej kupuje).
Zniekształcenia podatkowe wpływają niekorzystnie na zachowania ekonomiczne. Niekorzystnie oddziałują nie tylko na popyt i podaż dóbr (usług), ale i na wkład pracy, czy wielkość oszczędności, bo zarówno dochody z pracy jak i z kapitału są opodatkowane. Zniekształcenia te powiększają się przy rosnącej (wysokiej) stopie opodatkowania.
Zniekształcające podatki odrywają gospodarkę od stanu równowagi. Wysokie stopy podatkowe dają w rezultacie niższe dochody podatkowe (krzywa Laffera).
Rozsądny rząd powinien więc prowadzić rozsądną politykę podatkową: dążyć do obniżania podatków i ich ,,wygładzania” (zachować podatki o stałej stopie). Jeżeli już zwiększa opodatkowanie to powinien to czynić głównie w odniesieniu do tych dóbr (usług), których podaż i popyt są nieelastyczne.
[J. Penc]
Zobacz również:
podatek
,
polityka podatkowa
|