Jednolity Rynek Europejski - European Single Market
Jednolity Rynek Europejski Program Jednolitego Rynku Europejskiego stanowił zasadnicze zadanie integracji krajów europejskich. Podstawą realizacji programu „Jednolity Rynek” jest akt prawny obowiązujący od l987 roku. Celem Jednolitego Rynku Europejskiego jest osiągnięcie wspólnych dla całej Europy korzyści zrównoważonego i trwałego rozwoju zapewniającego ochronę środowiska, wysoki poziom zatrudnienia i zabezpieczenia socjalnego, podnoszenie stopy życiowej i jakości życia oraz spójności ekonomicznej i społecznej. Zasadniczym założeniem Jednolitego Rynku Europejskiego jest stworzenie rynku bez granic, gdzie strefy wolnego handlu, unie celne i wspólne rynki, w których są zachowane granice fizyczne, globalne rozwiązania legislacyjne tworzą ekonomiczne i prawne podstawy do osiągania wysokich efektów ekonomicznych. Jego funkcjonowanie wymaga przestrzegania zasady proporcjonalności, która pomaga w połączeniu integracji rynku z minimalizacją interwencji w prerogatywy państw członkowskich. Fundamentem Jednolitego Rynku Europejskiego jest obowiązywanie i przestrzeganie „czterech wolności”. Pierwszą jest wolny przepływ towarów. Oznacza to, że w zasadzie wszystkie towary, które są produkowane i sprzedawane w jednym z krajów członkowskich, mogą być także oferowane w innych. Zakaz może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy narusza to istotne interesy społeczne, do których zaliczono: moralność, porządek i bezpieczeństwo publiczne, ochronę zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, ochronę narodowych dóbr kultury posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną oraz ochronę własności przemysłowej i komercyjnej. Drugą jest wolny przepływ ludzi. Swobodny przepływ pracowników, wewnątrz Unii Europejskiej jest uznawany jako prawo do równego traktowania wszystkich obywateli Wspólnoty w sprawach związanych z zatrudnieniem, wynagrodzeniem oraz innymi warunkami pracy. Prawo swobodnego osiedlania się obejmuje podejmowanie i wykonywanie pracy na własny rachunek oraz wykonywanie czynności technicznych, rzemieślniczych i artystycznych, zakładanie i prowadzenie przedsiębiorstw, filii i agencji. Trzecią jest swoboda świadczenia usług. Obejmuje te same czynności, co swoboda osiedlania się, lecz ich wykonywanie jest ograniczane czasowo i musi w jakiś sposób przekraczać którąś z granic wewnętrznych Wspólnoty. Cecha „przekraczania granicy” odnosi się do następujących sytuacji:
usługodawca udaje się przejściowo do kraju usługobiorcy a więc sam przekracza granicę, by wykonać usługę w innym kraju,
odbiorca usługi udaje się do kraju usługodawcy by tam przyjąć świadczenia,
zarówno usługodawca, jak i usługobiorca przebywają w swych krajach i tylko usługa przekracza granicę.
Czwartą jest swobodny przepływ kapitału i płatności związany z nieskrępowaną wymianą towarów i usług. Umożliwia to obywatelom i przedsiębiorstwom Wspólnoty założenie w każdym kraju członkowskim konta bankowego i nieograniczony transfer środków z jednego kraju członkowskiego do drugiego. Umożliwia to także lokaty kapitału i uzyskiwanie kredytów na terenie Unii Europejskiej.
|