Kariera menedżera - manager career
kariera jest drogą rozwoju zawodowego. Oznacza etapy i sposoby uzyskania i rozwijania doskonałości profesjonalnej oraz odczuwania satysfakcji z wykonywania wybranego zawodu. Niezbędne predyspozycje to: 1. Skłonności kierownicze – motywacja do kierowania innymi, dążenie do zajmowania stanowisk kierowniczych dla realizowania kompetencji analitycznych (zdolność identyfikowania, analizowania, rozwiązywania problemów w warunkach ryzyka i niepewności), kompetencji emocjonalnych (zdolność odczuwania sytuacji, odporność na presje i napięcia), przy zdolności do kierowania i współpracy z zespołem; 2. Skłonności kreatywne, dążenie do robienia czegoś własnego, tworzenia czegoś nowego, jako „produktu” swej pracy i zdolności intelektualnych; 3. Skłonności do samodzielnej pracy i niezależności realizowane w pracy kierowniczej i w rozmaitych formach samozatrudnienia. Konieczna jest także orientacja przedsiębiorcza – nastawienie na podejmowanie przedsięwzięć rynkowych, zdolność znajdowania okazji do zrobienia dobrego interesu dzięki zaspokajaniu potrzeb i rozwiązywaniu problemów nabywców produktów i usług. Kluczem do kariery jest własne wewnętrzne nastawienie na to, jakiej pragnie się kariery zgodnie z posiadanym skłonnościami, orientacją, uzdolnieniami i ograniczeniami oraz jakie gotowi jesteśmy podjąć działania, aby stopniowo osiągać ustalone cele na drodze do upragnionej kariery. R. Hodgetts i D. Kuratko określają następujące fazy przebiegu kariery: wiek 16 - 22 lat: „wyrywanie korzeni” czyli zdobywanie niezależności i samodzielności, zwłaszcza w stosunku do rodziców; traktowanie pracy jako źródła zarobków i samoutrzymania; wiek 22 - 29 lat: wchodzenie w wiek dorosłego człowieka, zdobywanie osobistej dojrzałości; umacniają się wartości kariery traktowanej jako cel drogi życia i sprawdzian osiągnięć; wiek 29 - 32 lata: okres przejścia, przemiany, niepewności wyboru i osiągnięć; w tej fazie występuje niepokój o prawidłowość wyboru kariery i dokonany postęp; ma miejsce dość częsta zmiana miejsc pracy i stanowisk wobec świadomości zanikania w nieodległej przyszłości dynamizmu i gotowości dokonywania zmian; wiek 32 - 39 lat: stabilizacja, umiejscowienie się i umacnianie w wybranej działalności i zajmowanej pozycji; ogromna koncentracja na pracy, twórczości i awansowaniu i osiąganiu powodzenia w biznesie; wiek 39 - 43 lata: potencjalny kryzys wieku średniego, obawa, że plany i ambicje nie zostaną spełnione, maleje także możliwość aktywnych działań, powstaje świadomość wykorzystania ostatniej szansy; wiek od 43 roku życia: ponowna stabilizacja i równowaga, pojawia się optymistyczna ocena uzyskanych postępów, nadal występuje chęć dalszych sukcesów na drodze kariery, lecz narasta także przekonanie o korzyściach innych wartości i możliwości działania.
[T. Sztucki]
|