Dewaluacja waluty - currency devaluation

obniżenie wartości waluty krajowej w przeliczeniu na walory pieniężne innego państwa, czyli obniżenie jej parytetu. Dokonuje się jej przez ustalenie mniejszej ilości złota stanowiącej jednostkę pieniężną danej waluty, bądź przez podwyższenie kursu walut obcych, wyrażanego w walucie krajowej.
Dewaluacja może mieć charakter oficjalny – gdy dokonuje się wymiany będących w obiegu znaków pieniężnych na nowe, po mniejszym od wartości nominalnej kursie, bądź ukryty – gdy nominalna wartość jednostki pieniężnej pozostaje nie zmieniona a ulega obniżeniu ilość kruszcu (złota) w jednostce pieniężnej lub jej kurs w walutach obcych.
Dewaluacja ułatwia stabilizację waluty i eliminowanie deficytu bilansu handlowego. W jej wyniku eksport staje się tańszy dla odbiorców zagranicznych, a import droższy dla odbiorców krajowych. Powoduje to ograniczenie importu i wzrost produkcji towarów wytwarzanych na eksport wskutek przesunięcia czynników produkcji do gałęzi produkujących na eksport. Dewaluacja pobudzając eksport przeciwdziała depresji.
Jednoznaczna ocena dewaluacji waluty nie jest łatwa, ponieważ daje ona różnorodne, częściowo znoszące się skutki. Przejściowo pogarsza ona terms of trade, podwyższa koszty produkcji eksportowej i obniża jej rentowność, zwiększa transfer realnych zasobów za granicę, co niekorzystnie wpływa na dochód narodowy itp. Ogólnie jednak wyrażany jest pogląd, iż ma ona na gospodarkę wpływ pozytywny, stymulujący.
Niekiedy dewaluacja może być dewaluacją konkurencyjną (competitive devaluation), która ma na celu zdobycie przewagi konkurencyjnej na rynkach eksportowych.
[J. Penc]