Uszkodzenie - damage, impairment
niezdolność jakiegoś systemu, komponentu czy produktu do wykonywania swoich funkcji. Uszkodzenie można podzielić na następujące kategorie: całkowite, częściowe, stopniowe i ciągłe. Uszkodzenie całkowite powoduje zupełną utratę przez produkt zdolności do wypełniania swoich funkcji i spełnienia wymagań, uszkodzenie częściowe powoduje niemożność wykonania usługi w oczekiwany sposób, uszkodzenie stopniowe narasta w miarę upływu czasu, a uszkodzenie nagłe występuje nagle i nie jest możliwe do przewidzenia na podstawie badań i tekstów. Najczęściej spotykane uszkodzenia są powodowane brakiem wytrzymałości (słabym ogniwem) lub nieprawidłową eksploatacją.
Uszkodzenia występują w zależności od długości życia produktu. Intensywność uszkodzeń wielu komponentów układa się według tzw. krzywej wannowej, która składa się z trzech faz:
fazy ,,niemowlęcej”, czyli fazy uszkodzeń początkowych, kiedy intensywność uszkodzeń zmniejsza się w szybkim tempie;
fazy ,,dorosłej” czyli fazy sprawnego życia (dno wanny) kiedy intensywność uszkodzeń jest prawie stała (najmniejsza);
fazy ,,zużycia” kiedy intensywność uszkodzeń się zwiększa.
Oczywiście, jest rzeczą pożądaną zwłaszcza dla konsumenta, aby pierwsza faza była najkrótsza zaś druga najdłuższa. Znajomość przebiegu tych faz jest ważna także dla producenta przy ustaleniu okresu gwarancji. Przebieg ten można określić za pomocą odpowiedniego rozkładu statystycznego (rozkład Weibulla), który umożliwia opisanie całego cyklu życia produktu.
[J. Penc]
Zobacz również:
niezawodność wyrobu
|